Too much of Everything

Word jij ook zo gemakkelijk overspoeld door van alles en nog wat?

Die ellendige inbox loopt over, er zijn veel te veel opportuniteiten voor te weinig tijd en Netflix heeft te veel leuke en interessante series.

Man, en... er wordt nog geklaagd dat er niet genoeg is.

Maar dat is niet mijn ervaring. Er is gewoon teveel van alles.

Net zoals het liedje van Admiral Freebee: Too much of Everything. Zelfs The Who had reeds een liedje erover. Zelfs…  Je verstaat het wel, hé. 

En dat zou geen probleem zijn wanneer je brein graag keuzes maakte. Je hebt graag keuze, maar je brein kiest niet graag. Ook dat van mij hoor.

Kiezen vraagt energie van ons brein. Die energie heb je niet altijd voorradig.

Overvloed – Abundance

Beeld je in dat je van de overvloed kon gebruik maken zonder het negatief effect.

Het positieve zonder het negatieve.

Het resultaat van (hard)lopen, zonder het (hard)lopen. Mijn droom sorry.

Denk je ook spontaan aan “Dromen, zijn bedrog, maar als je wakker…”?

Onze wereld is er eentje waar er reeds overvloed is. Het boek Abundance van Peter Diamandis heeft mij overtuigd van de overvloed.  Sommigen van ons hebben de scarscity mindset zo omarmt, dat ze zichzelf constant in een stressmode brengen.

Beperking – scarcity

Ergens moet er een prijs betaald worden. Ik geloof niet (meer) in een free lunch. Ook voor die overvloed wordt er ergens een prijs betaald. Er zijn geen short-cuts, wel slimmere en andere wegen.

Wat is de reden dat met al die overvloed moeilijker en complexer geworden is?

Ons brein evolueerde in een situatie van te weinig. Het was overleven. Soms was er een aantal dagen geen eten. En als er dan wel voedsel was dan was het feest. We spreken over Fasting and Feasting.

Alle patronen (het operating systeem en de software) in ons brein zijn hard gecodeerd als overlevingsmechanisme. Ons brein wil ons laten overleven als soort. Het deed dat tienduizenden jaren in een context van te weinig. Als er dan overvloed is lopen er eeuwenoude programma’s waardoor we ons willen laven aan deze overvloed.

Een overvloed aan informatie, voedsel, (afleidings)opportuniteiten, contacten en vul zelf verder maar aan. 

Onze hard gecodeerde ‘overvloeds’triggers helpen ons niet om te navigeren in een omgeving vol overvloed. Die overvloed is een trigger, die de oeroude patronen in gang zet. En wanneer ons mentale energie laag is, kunnen we die (bijna) automatische patronen niet stoppen.

Zonder artificiële beperkingen verliezen we onze focus, onze energie, ons gevoel van vrijheid.

Het is een gevolg van

• onze hardware – ons lichaam met ons wonderlijke brein

• de overlevingspatronen in onze hersenen – ons operating systeem,

• de software – de programma’s die we tijdens ons leven geleerd hebben.

• en soms is het ook het gevolg van een energieprobleem.

• 
  

Maar het is niet het resultaat van het feit dat we ons best niet doen. Integendeel.

We komen veel te veel kenniswerkers tegen die zich schuldig voelen omdat ze hun focus kwijt zijn, die zich schuldig voelen omdat ze geen of verkeerde prioriteiten maakten. Of dat ze niet consistenter zijn.

Ik vind het geen moreel probleem meer. Dat is dichter tegen mijn waarheid. Ik weet nu dat ik mij niet moet schuldig voelen. Het is mijn fout NIET. Wat niet betekent dat het mijn verantwoordelijkheid niet is.

Tijdens onze laatste workshops zag ik veel kenniswerkers positief reageren wanneer ik vertel dat ons brein niet geschikt is voor deze omgeving. De hardware, het operating systeem, de software en het gebrek aan energie spelen ons parten. Niet onze goede wil.

Dat is natuurlijk geen excuus om geen experimenten op te zetten om beter om te gaan met je beperkte middelen of je energie en aandacht te vergroten.

Balanceren

Je weet dat vrijheid mijn hoogste goed is. Het is dé reden waarom ik vijftien jaar geleden begon met mezelf beter te organiseren. Tot dan stak ik gewoon een extra tandje bij. Dat tandje bijsteken doe ik soms nog wel eens hoor. Hard(er)werken is één van de tien domeinenom ExtraTijd te bekomen. Maar vroeger was harder en meer werken mijn enige strategie. 

Vrijheid en grenzen zijn onlosmakend met mekaar verbonden. Het is yin en yang, licht en donker, plus en min. Ik zou graag willen dat het anders is, maar dat is niet de realiteit. Accepteren van de realiteit was één van mijn aandachtspunten van 2018. Omarmen van de realiteit is een opdracht voor gans mijn leven denk ik.

Omdat ons brein moeilijk om kan met overvloed, is het goed om die breinen van ons te helpen. Dat kan door overvloed te balanceren met beperkingen. Vrijheid balanceren met grenzen.

In ons artikel [grenzen zijn zoals cholesterol](https://extratijd.be/grenzen-zijn-zoals-cholesterol/) – er is goede en slechte  cholesterol– vind je een aantal aanbevelingen om grenzen te installeren.

Onderstaand zijn er een aantal bijkomende grenzen die je een extra overvloed (pun intended) aan productiviteit opleveren.

1. Organiseer je actielijst van deze week op je begrenzing

De eerste limiet om iets te kunnen doen is niet of het prioritair is, maar wel of het kan. Wanneer je thuis moet zijn om te kunnen bellen, heeft het geen zin om deze actie te zien wanneer je niet thuis bent.

Wanneer je je baas face to face moet zien om het volgende te bespreken, zet het dan op je actielijst met beperking baas. Als je baas er niet is, kijk je niet naar dit (sub)lijstje. Kleiner lijstje is een beter lijstje. Geen overvloed op je lijst.

2. Zet een grens op je aantal impulsacties

Impulsacties halen aan onze aandacht en onze tijd weg van onze prioriteiten. Niet gepland, niet belangrijk en toch gedaan. Indien de impulsactie je (sneller?) leidt naar je doelen is er geen enkel probleem. Wanneer het je weghoudt van je doelen is er mogelijkheid tot optimalisatie.

Impulsacties lijken heel sterk op de impulsaankopen in de supermarkt. Zelden een goed idee.

3. Vind je volgende bottleneck

Je hoeft niet alles te verbeteren om vooruitgang te bekomen. Er is een overvloed aan mogelijkheden om beter om te gaan met je beperkte middelen.

Om effectief vooruitgang te boeken, zoek je je volgende bottleneck. Probeer die bottleneck op te lossen door een experiment te doen. Je lost de bottleneck niet op door meer van hetzelfde te doen.

4. Limiteer je aantal denkpatronen om nieuwe input aan je prioriteiten toe te voegen

De oorzaak van onduidelijke lijsten is het resultaat van het hebben van meerdere beslissingsmanieren over je nieuwe input.

Ik gebruik één denkproces om nieuwe input aan mijn prioriteiten toe te voegen. Je vind het enige denkproces dat ik gebruik in ons artikel OHIO.

Vroeger had ik verschillende manieren waardoor mijn lijsten nooit dezelfde betekenis hadden. Eén denkproces hebben maakt zo’n verschil. Zoals in de film ‘Highlander’: In the end there can only be one.

5. Beperk het aantal experimenten op je Masterlijst

Op jeMasterlijst staan 2 soorten projecten :

• projecten waarin je productief moet zijn

• projecten die je productiviteit mogelijks verbeteren.

Dat laatste noem ik mijn experimenten Een van de redenen waarom ik mijzelf nu een experi-mens noem.

Ik heb geen honderd experimenten tegelijkertijd. Anders is er geen tijd genoeg om ook productief te zijn. 

Naast een balans tussen overvloed en grenzen nog een extra balans die ik in de gaten houd. De balans tussen productief zijn en werken aan mijn productiviteit.

Wat zijn de grenzen die jij geïnstalleerd hebt om beter met de overvloed te kunnen?